Stuck

Gutentag,

After ein gute fart nach Sapa was deze jongen klaar fur sein letste avontuer of Vietnam. En kwam dat eventjes mooi uit he, want Bobbel stond te springen om eindelijk China te gaan verkennen !

Edoch speelde het volgende feit zich af in de recente geschiedenis, Sapa was cool. Dit nam een andere conclusie met zich mee voor het verloop van mijn avonturen als wat ik had ingecalculeert, namelijk een iets langer verblijf in deze regio als gepland. Om mijn keuze voor deze gebeurtenis even kort toe te lichten haal ik graag de samenvattingsskills van mijn reisgenoot Bobbel even boven tafel.
* prima (warm) weer
* schitterende omgeving
* aangename mogelijkheid om aan mijn pedometer te werken
* gezellige reisgenoten
* lekker kunnen rondcrossen op de motor
* mijn 'game' skills een schouderklopje kunnen geven

Zodoende ging ik na 3 dagen met een positive afsluiting van vietnam in me sodemieter en een vaarwel richting me reisgenoten opweg naar een grensovergang om nieuwe spleetoogjes te mogen gaan aanschouwen.

Helaas voor mijn grote vriend Bobbel verliep het even allemaal wat anders als ie had gehoopt, meneer chinees achter de balie riep hem de halt toe. En de volgende woorden zijn vreetmolen verlieten: 'Beste vriendelijke reiziger, ik moet u helaas mededelen dat ik u dit land niet binnen mag laten op uw visum.Ook kunt u hier niet een nieuw visum krijgen integenstelling tot wat alle mensen u hebben vertelt. Bent u toch vastberaden om uw voetstappen in dit land achter mij te willen achterlaten moet ik u vriendelijk verzoeken naar Hanoi terug te keren om een nieuw visum te verkrijgen.'

Na deze gezonde woordenwisseling was ik zeer blij dat ik een eerder getrokken conslusie (vertrouw nooit wat ze zeggen hier) nu definitief tot mijn 'feiten' rijtje kan toevoegen.

Hierop volgde de volgende feiten in cronologische volgorde:
1: opweg terug naar sapa om mijn visum vanaf daar te regelen om tijd en kosten te besparen
2: een grote ruzie tussen 5 werknemers van de transport sector om mij te mogen vervoeren
3: een massale knokpartij tussen 12 werknemers van de transport sector om een postpakketje te mogen vervoeren
4: ergenis wegens het feit dat ik toch terug moet naar hanoi omdat het vanuit sapa niet kan(gelukkig bestaat er een spoedproces van 2 uur in hanoi, na veel uitzoekerij)
5: een extra dag sapa met mijn reisgenoten
6: de dagbus terug naar Hanoi

Enfin zo kwam ik 5 dagen na Hanoi te hebben verlaten weer terug, onder het motto; '3x is scheepsrecht'.
Om mijn langer verblijf in vietnam(owyeah ^^), de mogelijkheid om voor de 3e keer afschijt van mijn reisgenoot te mogen nemen(nu definitief vaarwel mijn dagelijkse survival-kit) en het feit dat ik nu al duidelijkheid kreeg over mijn data voor de trainingsweek (wel een nieuwe uitdaging @ x-travel gelukkig)te vieren besloot ik mijn vriend baileys aan te schaffen. Ja beste oelewappers zoals voor vele van jullie bekend uiteraard, Bobbel verdrinkt niet.

Met feeststemming in me mik ging ik opweg naar het '2 uur spoed-visum-adres'. Goed nieuws voor mijn huidige hoteleigenaar gelukkig want ik mocht hem na 2 uur duidelijke communicatie op dit adres verblijden met het volgende goede nieuws: hij mag mijn visum regelen en nog genieten van mijn aardstralingen voor 5 dagen want het is alleen mogelijk om via een travel-agency aan een chinees visum te komen :) (lang leve de corruptie :D) Omdat mijn visum de 22ste afloopt in vietnam mocht hij mijn visum ook nog is met extra omzet wegsturen, want ik moet hem nu met spoedaanvragen (4 dagen ipv 6 maar het weekend zit ertussen..dus spoed is nu 5 dagen)

Om een toepasselijke quote die vanuit origine hier ergens in dit land onstaan is dankzij mijn grote held Hanibal Smith te mogen uitdrukken: 'I love it when a plan comes together'

Alles kort en bondig samengevat had ik deze update in een iets minder sarcastische vorm vanuit china gehoopt te posten. Nu zwerf ik nog wat langer rond in vietnam met gelukkig wel wat leerzame ervaringen achter de rug (tussen de fijne vietnamesen die het zo langzamerhand toch bijna voor elkaar weten te krijgen om mijn Ome Henk karakter om de boel hiero eens flink in elkaar te rossen de overhand te laten krijgen).
Gelukkig heeft mijn jeugd achter de tv Bobbel gesponserd met 1 van zijn altijd toepasbare spreuken: 'wat er ook gebeurt altijd blijven lachen'

Zodoende sluit ik dit nieuws bulletin achter met een foto sessie getoond vol met vreugde, welke wederom traceerbaar is op mijn hyves account.


Auf wienersnitzel o/